Het zit erop

Na een lange radiostilte vanuit Amerika zal ik toch nog maar een laatste update geven.
De laatste weken is er veel gebeurd. Het IFR traject ging nog maar langzaam verder mede omdat onze instructeur een week ziek was en we op vliegtuigen van ongeveer 20 tot 30 jaar oud vliegen die toch wat vaker stuk gaan. Gelukkig is er de laatste 3 weken weer wat schot in de opleiding gekomen.
Het begon allemaal met IFR navigatie. Hierbij heb ik samen met mijn crewmate trips gemaakt naar de Grand Canyon en San Diego. Super mooi om met een vliegtuig weg te gaan om 3 uur later bij de kust aan te komen.
Na de navigatie begon examentraining. Het IFR traject werd afgesloten met een interne check. Vorige week vrijdag heb ik die gevlogen en is allemaal goed verlopen.
Het laatste traject bestaat uit 4 CPL (Commercial Pilot License) vluchten met als afsluiter de eindcheck waarmee je het Commercial Pilot License kunt verdienen wat betekent dat je passagiers / vracht mag vervoeren tegen betaling. Hierbij vlieg je weer VFR en dat is in het begin best wel weer even wennen. Verder vloog je tijdens IFR ook in een multicrew concept, tijdens CPL moest je alles (radiocommunicatie, checklisten, vliegen etc.) allemaal weer zelf doen. Zondag vloog ik meteen 2 keer en maandag en dinsdag heb ik beide 1 keer gevlogen. In 4 dagen dus een korte stoomcursus gedaan. Met een toch lichtelijk onzeker gevoel het examen in gegaan. Woensdag middag om 14.00 mocht ik beginnen. Het examen ging lekker, ik vloog goed en de planning die ik moest maken zag er ook goed uit. Tijdens terugtaxien vroeg de examinator of ik al plannen had voor een feestje vanavond, Een geweldig gevoel om te horen dat je geslaagd bent maar toch ook wel een beetje dubbel.
Het was hard werken met toch wel de nodige druk op je schouders maar aan de andere kant heb je hier toch ook hele mooie dingen gedaan zoals je eerste solovlucht, navigatie en de roadtrips, en het is hier natuurlijk veel beter weer.

Vrijdag krijg ik waarschijnlijk mijn wing opgespeld. Zaterdag verwacht ik het vliegtuig te pakken om zondag weer in Nederland aan te komen.

Groetjes

Las Vegas, Zion ntl. park en IFR

Ik zal maar weer eens een update geven van de afgelopen weken. Het begon natuurlijk allemaal bij de korte vakantie na het behalen van het VFR traject. Ik en mijn crewmaat besloten op roadrtip te gaan. We wilden sowieso nog een keer naar Las Vegas en omdat we nog wat extra dagen hadden besloten we ook nog naar het Zion national park te gaan. In Las Vegas een hotel geboekt op de strip voor 20 euro per nacht. Omdat we niet in het weekend zaten waren de hotels nu opeens een stuk goedkoper. Normaal betaal je zo'n 100+ per nacht dus dat was een goede deal. Las Vegas is één grote kermis, elk hotel heeft tienduizende gokautomaten waar mensen soms al vanaf 10 uur 's ochtends achter zitten geplakt, voor het hotel worden verschillende shows gegeven (een vulkaanuitbarsting, bellagio fonteinen en een echte zeeslag met een zinkend schip). Op de hotels van de strip kun je de kanalen van Venetie zien, hartje New York, een Egyptisch piramide, Parijs, het paleis van Ceasar en in een hotel was zelfs een minipretpark. Na 2 dagen in deze gekte hadden we alles wel gezien en ging onze reis verder naar het Zion park. Voordat we naar Las Vegas vertrokken hadden we bij de lokale Walmart al een tent gekocht met 2 slaapzakken. We hebben een camping opgezocht net buiten het park waar we met ons tentje tussen de gigantische Amerikaanse RV's konden gaan staan. De 2e dag zijn we het park ingegaan. We hebben een tocht gemaakt in een rivier die door in een 'Canyon' omhoog liep. Terwijl al onze collega avonturiers met professionele uitrusting zich een weg door de rivier baanden moesten wij het doen met slippertjes en een houten stok die we onderweg tegen kwamen. Bij bepaalde stukken moesten we tot ons middel door het water en verder moesten we de rivier soms van links naar rechts en andersom oversteken dwars door een flinke stroomversnelling. Dat viel niet altijd mee met slippertjes over glibberige rotsen en de houten stok heeft mij en mijn camera dan ook een paar keer op de been moeten houden. Uiteindelijk liepen we door een 4 meter smalle schacht met rotswanden links en recht tot meer dan 100 meter hoog, daar kwamen we bij een houten dam uit en we besloten weer om te keren. Daarna hebben we nog even een toch gelopen naar een klein meertje waarbij we onderweg nog een vogelspin tegen zijn gekomen (die natuurlijk fijn midden op de weg bleef zitten) en een aantal herten. Er schijnen ook nog bergleeuwen te wonen maar die hebben we niet gezien. De volgende dag konden onze spullen we inpakken en op weg naar huis.
Het IFR vliegen is weer een heel nieuw hoofdstuk in het vliegtraject. Waar we eerst lekker naar buiten mochten kijken moeten we nu vlak nadat we zijn opgestegen een speciaal brilletje opzetten waardoor we niet meer naar buiten kunnen kijken. We moeten aan de hand van navigatiebakens een bepaalde route afvliegen. Verder oefenen we om VOR radialen, QDM en QDR te intercepten (dat ga ik niet uitleggen) en moeten we holdings vliegen (een patroon dat je vliegt wanneer een vliegtuig in de lucht moet wachten). Het is allemaal wel even wennen want je moet nu aan de hand van een instrument een plaatje maken, waar je zit, wat je moet gaan doen en dat moet je dan vervolgens gaan vliegen maar tot nu toe mag ik niet klagen.

VFR gehaald

Vandaag heb ik mijn VFR traject met succes afgesloten. Gister heb ik mijn 43 check gevlogen, wat een interne check is als voorbereiding op je eindcheck. Ik stond gistermogen om 06.15 uur gepland dus de wekker ging alweer om 03.30 uur. Nadat ik gehoord had dat ik geslaagd was kon ik me gaan opmaken voor mijn eindcheck waarvoor ik vanmiddag gepland stond. Ik moest vanmiddag vliegen om 14.00 uur dus de lucht was weer lekker turbulent. 2 uur voordat we gepland stonden om te vertrekken kreeg ik mijn bestemming waar ik naartoe moest plannen. Je hebt dan 1 uur de tijd om je route te maken, afstanden, snelheden en tijden etc. uit te rekenen, je vluchtplan te filen en mass & balance van het vliegtuig maken. Dat is dus wel even flink doorwerken. Verder zat het ook niet echt mee omdat ik 4 keer van vliegtuig ben verwisseld. Elke keer weer een nieuwe mass&balance gemaakt dus dat koste nog flink wat extra tijd. De vlucht zelf ging goed en de instructeur was tevreden. Daarna kreeg ik nog een mondelinge overhoring over het weer, planning, vliegtuigsystemen etc. Ook dit ging allemaal goed en ik was geslaagd. Met het behalen van de check heb ik ook mijn eerste brevet gehaald namelijk het PPL. Private Pilot License waarmee je de meeste eenmotorige vliegtuigen (ook over de grens) mag besturen. We hebben nu 9 dagen vrij om ons voor te bereiden op het IFR vliegen (vliegen op instrumenten) maar in de tussentijd worden nog wel wat leuke dingen gepland.

Groetjes Wouter

Lake Havesu

Vandaag stond ik ingepland voor de langste solovlucht die we hier hebben. De totale vliegtijd is 4 uur en je moet minimaal 300 nautische mijlen vliegen (556 km) ongeveer van Venhuizen naar Parijs dus dat is best wel een eind. Daarbij hoort dus ook een lange middag plannen wat mijn zondagmiddag en avond grotendeels in beslag nam, terwijl ik diezelfde ochtend al een drie uur durende vlucht had gemaakt. Best een pittig dagje dus. Ik had mijn vlucht gepland naar Lake Havesu, waar ik een pauze had ingelast.. Het vliegveld staat vooral bekend om zijn tankstations. Wanneer je op het vliegveld aankomt staan er gelijk 3 mannetjes te zwaaien om je naar hun pompstation te lokken. Op goed geluk heb ik maar 1 van de 3 gevolgd. Toen het vliegtuig geparkeerd stond en getankt was, kon ik gaan 'relaxen' in de pilot lounge van het tankstation. Door de hevige concurrentie probeert iedereen elkaar te overtreffen en daar moet je van profiteren. Gratis snacks, popcorn, cakejes en smoothie's en er is zelfs de mogelijkheid om even een auto te lenen. Na binnen wat gegeten en gedronken te hebben, heb ik van de mogelijkheid gebruik gemaakt om wat van de omgeving te zien. Ik had niet heel lang de tijd dus ik heb even een kort ritje gemaakt langs een stukje van het meer, daar nog even uitgestapt en weer terug naar het vliegveld. Daar even het weer bekeken. Ik zag dat er wat cumulus bewolking (bloemkoolwolken) op de radar zichtbaar was. Ik heb toen het Flight Service Station gebeld om te vragen hoe het weer op de route was. Zij zeiden dat er niks specifieks was en alles goed leek. Nadat ik was opgestegen heb ik ze nog een keer gecontact via de radio om mijn vluchtplan te openen en een update van het weer gevraagd. Weer was alles goed. Omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde heb ik 'Flight Watch' opgeroepen. Dat is een service station dat je van nuttige informatie onderweg kan voorzien. Zij wisten te vertellen dat net ten noorden van mijn route veel cumulus bewolking lag en ook een paar onweersbuien. Ik heb toen besloten mijn route aan te passen en zuidelijker te gaan vliegen. Dus in de vlucht een nieuwe route uitstippelen zodat ik op veilige afstand van de onweersbuien zou blijven. Dat is best een lastige klus en je kunt in het gebied makkelijk verdwalen. Ik moest puur navigeren met een kaart en punten op de grond en ik kon primitief wat gebruik maken van radio bakens maar dit vliegtuig had geen GPS, dus dat kwam nu even slecht uit. De enige punten die ik op de kaart kon gebruiken waren een parallele weg en treinrails. Deze heb ik gevolgd tot over een vliegveld waar ik al eens eerder was geweest. Vanaf daar was de omgeving bekender en kon ik al weer wat makkelijker navigeren.

In de lucht moest ik vervolgens ook nog mijn vluchtplan aanpassen zodat het 'Flight Service Station' wist hoe mijn nieuwe route eruit zou gaan zien. Na dit alles gedaan te hebben heb ik mijn nieuwe route afgevlogen en kon ik op een veilige afstand van de wolken blijven. Het was dus een redelijke stressvlucht waar ik even op de proef werd gesteld maar alles was gelukkig goed gegaan. Morgenmiddag is mijn volgende vlucht en nu zal alles in het teken staan van examentraining voor mijn VFR (1e gedeelte USA traject waarbij je op zicht vliegt) eindcheck.

32 Check en Grand Canyon

Weer een berichtje vanuit Arizona.

Vandaag (woensdag) stond ik ingepland voor mijn volgende check D-32.

Tijdens deze check moest ik een navigatieplanning maken naar een ander vliegveld.

Tijdens de vlucht vertelde de instucteur dat ik uit moest wijken naar een ander vliegveld. Daar aangekomen moest ik een aantal verschillende landingen maken.

Verder nog een alternator failure gekregen en een motorstoring waarbij je een landingsplaats moet uitkiezen en je op 30 meter boven de grond het gas weer open mag gooien.

Alles was goed en ik had de check gehaald waar ik natuurlijk erg blij mee was.

Verder zijn we een paar weken terug naar de Grand Canyon geweest, wat heel erg gaaf was om te zien.

Foto's hieronder

Long time no see

De afgelopen weken waren behoorlijk druk dus daarom ook nog geen tijd gehad om een nieuw berichtje te plaatsen.
Om maar bij het begin te beginnen.
Het weekend na mijn solo zijn ik en mijn crewmaat naar Los Angeles geweest. Het was echt heel gaaf om de auto te pakken en zonder enige voorbereiding richting een grote stad te rijden. We besloten om vanaf 40 mijl van het centrum van LA naar een motel te zoeken. Het was inmiddels al 11 uur en na 7 uur rijden begin je dan al aardig bar te worden. Ongeveer 20 mijl van het centrum hebben we wat gevonden. Meteen gaan slapen om de volgende dag weer fit de stad in te gaan. 's Ochtends zijn we als eerste naar Hollywood en Beverly Hills gereden. Eigenlijk valt het best wel tegen. De walk of fame is gewoon een normale stoep met namen van sterren erin. Ik had hoge verwachtingen van een grote boulevard maar dat viel dus even tegen. Toch was het leuk om dit circus in het echt te zien. We zijn zelfs nog in een premiere van de film
G-force terecht gekomen. Helaas hebben we geen bekende sterren gezien maar de hele entourage met fotografen, limousines en poserende acteurs maakte alles meer dan goed.
Later zijn we richting Venice Beach gereden waar we mijn ouders en zusje tegenkwamen die een rondreis door West Amerika hebben gemaakt met onder meer een bezoek aan mij.
Het was prachtig om weer eens een koele wind te voelen en het koud te hebben als je de zee uitkomt. Een compleet nieuwe ervaring na anderhalve maand Arizona.
De week na Los Angeles is er weer veel gevlogen. Vorige week zijn mijn ouders en zusje ook hier langsgekomen om te kijken waar ik bivakeer. Ik heb 2 dagen vrij gevraagd zodat ik wat tijd had om leuke dingen te doen. Nadat ze na 5 dagen weer op het vliegtuig richting Nederland zijn vertrokken begon het voorbereiden voor mijn volgende check: D-24. (dit betekent een vlucht met instructeur en 24e vliegbeurt).
Deze heb ik gisteren (donderdag) gehaald. Ik stond 's middags gepland dat betekent hier vaak dat de lucht heel turbulent is. Er stond ook nog eens een flinke wind wat het er ook niet makkelijker op maakte. Ik vloog ook niet echt geweldig en ik was bang dat ik het niet gehaald zo hebben. Gelukkig kwam de instructeur al vrij snel met het verlossende woord dat ik het gehaald had. Het was niet ruim maar goed genoeg om verder te gaan in het traject.
Vandaag heb ik mijn solofilm gemaakt die je in het bericht hieronder kunt bekijken.

Groetjes Wouter

Solofilm